-
1 zarządzenie
( polecenie) order, instruction, ( rozporządzenie) regulation; (sądu, sędziego) order, ruling* * *n.order, ordinance, disposition, ruling, prescription; admin. decree; wydać zarządzenie issue a disposition/an order; według zarządzenia prawn. by precept; odgórne zarządzenie directive; lokalne zarządzenie by-law.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zarządzenie
-
2 nakaz
m (G nakazu) 1. (bodziec) imperative- nakaz etyczny/moralny/wewnętrzny an ethical/a moral/an inner imperative- nakaz sumienia a dictate a. the dictates of conscience2. (zarządzenie) order, writ- nakaz sądowy an injunction, a court order- nakaz urzędowy a writ- nakaz aresztowania a warrant for sb’s arrest- nakaz rewizji a search warrant- nakaz stawienia się na rozprawę a summons- otrzymać/wydać nakaz to receive/issue an order a. a writ- wręczyć komuś nakaz to serve an order a. a writ on sb- dostał nakaz opuszczenia mieszkania he was served with an eviction order- nakaz płatniczy a demand for payment- dostał nakaz pracy w stoczni he was assigned to work in a shipyard3. (wymóg) dictate- nakazy mody dictates of fashion- tworzenie nowych miejsc pracy powinno stać się nakazem chwili it should be imperative that we create new jobs* * *order; PRAWO warrantznak nakazu — MOT regulatory sign
nakaz aresztowania/rewizji — arrest/search warrant
* * *mi1. (= zarządzenie) order, command; (= rozporządzanie) decree, warrant; nakaz aresztowania arrest warrant; nakaz rewizji search warrant; nakaz sądowy injunction, writ, warrant; nakaz mody przen. dictate of fashion; znak nakazu mot. regulatory sign.2. (= bodziec) dictate; nakaz moralny moral dictate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nakaz
См. также в других словарях:
zarządzenie — n I 1. rzecz. od zarządzić. 2. lm D. zarządzenieeń «rozkaz, rozporządzenie; pismo zawierające czyjeś polecenie» Zarządzenie dyrektora. Wydać, wykonać zarządzenie. 3. lm D. zarządzenieeń praw. «akt normatywny wydany przez organ administracji na… … Słownik języka polskiego
ustawa — ż IV, CMs. ustawawie; lm D. ustawaaw «akt prawny o charakterze ogólnym, powszechnie obowiązujący, uchwalony w szczególnym trybie przez najwyższy organ władzy państwowej, parlament» Ustawa sejmowa. Ustawa przeciw nadużyciom gospodarczym. Artykuł… … Słownik języka polskiego
przepis — m IV, D. u, Ms. przepissie; lm M. y 1. «wskazówka, zwykle pisana, określająca sposób wykonywania, robienia czegoś (zwłaszcza sposób przyrządzania jakiejś potrawy); recepta, zasada, prawidło, reguła» Przepis lekarski. Przepisy ortograficzne,… … Słownik języka polskiego
zakaz — m IV, D. u, Ms. zakazzie; lm M. y «zarządzenie, rozkaz, polecenie zabraniające czegoś» Bezwzględny, surowy zakaz. Zakaz parkowania samochodów. Uchylić, wydać, złamać zakaz. Przestrzegać zakazów. Obowiązuje jakiś zakaz … Słownik języka polskiego
dyspozycja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. dyspozycjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozporządzenie; zarządzenie, polecenie dotyczące wykonania czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydać dyspozycje. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
